من افتخار نمی‏کنم که این‏جا پایتخت مادها یا پایتخت تابستانی هخامنشی‏ها بوده... فرنگی‏ها اصرار داشتند هخامنشی‏ها را بالا بیاورند و مطرح کنند ...

 

به گزارش خبرنگار سیاسی مشرق، بخش هایی از بیانات مقام معظم رهبری در 3 سخنرانی در سالهای گذشته درباره آثار تاریخی باقی مانده از پادشاهان بدین شرح است:

* بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى‏در دیدار مسؤولان و نخبگان استان همدان‏ (19 تیر 1383)

همدانِ امروز از همدانِ صد سال پیش و شاید از همدان قرنهای قبل خیلی سرپاتر است - نشان‏دهنده‏ی یک استعداد طبیعی است. البته من افتخار نمی‏کنم که این‏جا پایتخت مادها یا پایتخت تابستانی هخامنشی‏ها بوده. تواریخی هم که آقای استاندار شرح مفصلی از آنها گفتند، همه‏اش محل بحث است؛ چیزهای مسلّمی نیست. معلوم نیست دولت ماد در آن وقت تنها دولت متمرکز ایران بوده؛ اینها بین دانشمندان و متخصصانِ این کار محل اختلاف است. در همان دوره‏ی ماد، به گمان زیاد ما چندین حکومت مقتدر در سرتاسر ایران داشتیم. البته فرنگی‏ها اصرار داشتند هخامنشی‏ها را بالا بیاورند و مطرح کنند و کوروش و داریوش را اولِ تاریخ بدانند؛ حتّی مادها را هم از خاطر برده‏اند. کار مستشرقان اروپایی در این زمینه خیلی صادقانه نبوده، لیکن حفاری‏ها و شناختها و نشانه‏های گوناگون تمدنی به ما نشان می‏دهد که در سرتاسر ایرانِ کنونی ما تمدنهای بسیار قدیمی - که بعضی شاید از تمدن مصر هم قدیمی‏تر باشد - وجود دارد؛ تمدنهای شش هزار ساله، هفت هزار ساله؛ از جمله در همدان است، از جمله در سیستان است، از جمله در مناطق دیگری از این کشور است. بنابراین نمی‏شود قاطع گفت این‏جا تنها دولت متمرکز یا اولین دولت متمرکز وجود داشته؛ اینها حدسیات است. آنچه مسلّم است، این است که این‏جا سه هزار سال زنده بوده است؛ سه هزار سال مشغول ساختن و تولید تمدن و علم و زندگی بوده است؛ این خیلی مهم است.
این گذشته‏ی تاریخی به چه دردی می‏خورد؟ اگر این گذشته را به‏عنوان یک شجره‏نامه فقط در جیبمان بگذاریم و به آن افتخار کنیم، مثل بعضی‏هاست که از سیادت فقط شال سبزی به کمرشان ببندند یا شجره‏نامه‏یی در جیبشان بگذارند و آن را وسیله‏ی ارتزاق قرار دهند؛ این‏که درست نیست. اهمیت این شجره‏نامه از این جهت است که نشان می‏دهد این منطقه - به هر دلیلی؛ یا به دلیل اقلیمی، یا به دلیل جغرافیایی، یا به دلیل تاریخی - منطقه‏یی است که استعداد در آن پرورش پیدا می‏کند
                                                                                                                                  *****
* بیانات در دیدار مردم مشهد و زائران حضرت على‌بن‌موسى الرضا(ع) در صحن حضرت امام خمینى(ره) (1 فروردین 1378)

شما ببینید در ایام تحویل، مردم چه مکانهایى اجتماع مى‌کنند! دیشب در اطراف آستان قدس رضوى، با این‌که نیمه‌ى شب بود، جاى سوزن انداختن نبود! تا بست شیخ بهایى و تمام این اطراف، مردم براى توجه، روى زمین نشسته بودند! یعنى عید نوروز، همراه با معنویت. یا دیشب - نیمه‌ى شب - هزاران انسان علاقه‌مند، از خواب و خانه و زندگى و محیط خانواده بیرون آمدند و به مرقد امام بزرگوار رفتند. یعنى جنبه‌ى معنوى. خوب؛ حالا یک نفر هم پیدا مى‌شود که از سر اشتباه و ندانمکارى، به جاى مرقد امام رضا و مرقد امام بزرگوار و مرقد حضرت معصومه و مراسم معنوى، تخت جمشید را زنده مى‌کند! البته تخت جمشید، یک اثر معمارى است؛ انسان، اثر معمارى را تحسین مى‌کند و چون متعلق به ما و مال ایرانیهاست، به آن افتخار هم مى‌کند؛ اما این غیر از آن است که ما دلها و ذهنها و جانهاى مردم را متوجه به نقطه‌اى کنیم که در آن خبرى از معنویت نیست، بلکه نشانه‌ى طاغوتیگرى است! در همان ساختمانها که امروز بعد از گذشت یکى دو هزار سال، ویران است، زمانى به مناسبت همین روز نوروز، خدا مى‌داند که چقدر بى‌گناه، در مقابل تخت طاغوتهاى زمان به قتل مى‌رسیدند و چقدر دلها ناکام مى‌شدند! این افتخارى ندارد

* بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولان اجرائى استان فارس (18 اردیبهشت 1387)

یکى از چیزهائى که در این استان مورد توجه است و جا دارد که بیشتر مورد توجه قرار بگیرد، مسئله‏ى گردشگرى است. اینجا به خاطر وجود حرم مطهر حضرت احمدبن‏موسى (علیه و على ابیه و اخیه السّلام) جنبه‏ى مضاعف گردشگرى دارد. اینجا (شیراز) مزار است، زیارتگاه است. جاذبه‏هاى گردشگرى در اینجا خیلى زیاد است. من تصورم این است که اگر مسئولین کشور و مسئولین استان بتوانند از همین مسئله‏ى گردشگرى به شکل درست، با تبلیغات صحیح و با جهتگیرىِ صحیح استفاده کنند، درآمد آن، استان را از همه‏ى معونه‏هاى دیگر بى‏نیاز میکند. مسئله‏ى گردشگرى خیلى مهم است.
من همین‏جا اشاره بکنم به این بناهاى باستانىِ مربوط به قبل از اسلام؛ تخت جمشید و بقیه‏ى چیزهائى که در این استان هست. انسان از دو نظر ممکن است به این مراکز باستانى نگاه کند؛ اینها را باید از هم تفکیک کرد. یک نگاه این است که اینها متعلق به جباران تاریخ بوده. هر کدامى که نگاه میکنیم، به یک نحوى به یکى از جباران تاریخ و طاغوتهاى بشرى ارتباط پیدا میکند. بله، از این جهت نگاه منفى به اینها هست. غالب متدینین و انسانهائى که نفرت طبیعى از استبداد و از جباریت دارند، با این دید وقتى به این بناهاى باستانى نگاه میکنند، طبعاً براى آنها جاذبه‏اى ندارد. لیکن یک جنبه‏ى دیگر هم وجود دارد و آن این است که این بناها محصول سرپنجه‏ى هنرمند ایرانى است؛ محصول فکر راقى و روشن‏بین ایرانى است در سالها و قرنها پیش از این؛ این جنبه‏ى مثبت قضیه است. همه‏ى بناهائى که از لحاظ تاریخى - چه در اینجا، چه در اصفهان، چه در بقیه‏ى نقاط کشور - وجود دارد، از این قبیل است. درست است که جباران استفاده کردند، اما خالق و آفریننده‏ى این مجموعه‏ها کیست؟ ذهن ایرانى است، سرانگشت هنرمند ایرانى است، روحیه‏ى بلندنظر ایرانى است، ابتکار و ذوق ایرانى است؛ این براى یک ملت افتخار است. با این دید وقتى نگاه بکنیم، مى‏بینیم اینها مثبت است؛ چه تخت جمشید، چه بقیه‏ى مناطق دیگر...